~ We hebben samen een paard ~

We hebben samen een paard is Annies laatste toneelstuk. Ze schrijft het op verzoek van producent Gislebert Thierens, die Annie een voorstelling met Trudy Labij en Annet Nieuwenhuyzen aanbiedt. Zo kan ze gelijk ook revanche nemen voor de mislukking van Los zand. Annie zwicht voor Thierens’ argumenten en begint te schrijven. Wederom staat een driehoeksverhouding centraal: een man tussen twee vrouwen, de strijd tussen jaloezie en vriendschap.

Het schrijven kost Annie veel moeite. Tijdens een leessessie van het half voltooide stuk krijgt ze veel kritiek te verduren: men vindt het stuk veel te braaf en te zoet. Tot aan de première blijft ze aan het plot schaven, maar het komt niet echt goed. De reacties in de pers zijn hard. De Volkskrant schrijft dat ze er vrede mee kan hebben als We hebben samen een paard Annies laatste toneelstuk is.

Door alle negatieve reacties besluit Annie dat ze niet langer meer wil schrijven: “In de maanden na de première ben ik gaan denken: ik moet het niet meer doen. Ik kan het niet meer, ik ben er een beetje te ouderwets voor – of te oud.”